Bible Lookup

<< < Mark 3 > >>

TISCH^STRONGS
Tischendorf's Greek New Testament 8th Edition

NA27^STRONGS
Nestle-Aland Greek New Testament 27th Edition

NA27^STRONGS
Nestle-Aland Greek New Testament 27th Edition

	¹Καὶ ει᾿ση̑λθεν πάλιν ει᾿ς συναγωγήν, καὶ η᾿̑ν ε᾿κει̑ α῎νθρωπος ε᾿ξηραμμένην ε῎χων τὴν χει̑ρα̇	¹Καὶ εἰσῆλθεν πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν. καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα·	¹Καὶ εἰσῆλθεν πάλιν εἰς τὴν συναγωγήν. καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωπος ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα·
	²καὶ παρετήρουν αυ᾿τὸν ει᾿ ε᾿ν τοι̑ς σάββασιν θεραπεύει αυ᾿τόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αυ᾿του̑.	²καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασιν θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ.	²καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖς σάββασιν θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ.
	³καὶ λέγει τω̑ α᾿νθρώπω τω̑ τὴν ξηρὰν χει̑ρα ε῎χοντι̇ ε῎γειρε ει᾿ς τὸ μέσον.	³καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ τὴν ξηρὰν χεῖρα ἔχοντι, Ἔγειρε εἰς τὸ μέσον.	³καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ τὴν ξηρὰν χεῖρα ἔχοντι, Ἔγειρε εἰς τὸ μέσον.
	⁴καὶ λέγει αυ᾿τοι̑σ̇ ε῎ξεστιν τοι̑ς σάββασιν α᾿γαθὸν ποιη̑σαι η῍ κακοποιη̑σαι, ψυχὴν σω̑σαι η῍ α᾿ποκτει̑ναιΕ οἱ δὲ ε᾿σιώπων.	⁴καὶ λέγει αὐτοῖς, Ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ἀγαθὸν ποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων.	⁴καὶ λέγει αὐτοῖς, Ἔξεστιν τοῖς σάββασιν ἀγαθὸν ποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι; οἱ δὲ ἐσιώπων.
	⁵καὶ περιβλεψάμενος αυ᾿τοὺς μετ῾ ο᾿ργη̑σ, συνλυπούμενος ε᾿πὶ τη̑ πωρώσει τη̑ς καρδίας αυ᾿τω̑ν, λέγει τω̑ α᾿νθρώπω̇ ε῎κτεινον τὴν χει̑ρα. καὶ ε᾿ξέτεινεν, καὶ α᾿πεκατεστάθη ἡ χεὶρ αυ᾿του̑.	⁵καὶ περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετ’ ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπῳ, Ἔκτεινον τὴν χεῖρα. καὶ ἐξέτεινεν, καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ.	⁵καὶ περιβλεψάμενος αὐτοὺς μετ’ ὀργῆς, συλλυπούμενος ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆς καρδίας αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπῳ, Ἔκτεινον τὴν χεῖρα. καὶ ἐξέτεινεν, καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ.
	⁶καὶ ε᾿ξελθόντες οἱ Φαρισαι̑οι ευ᾿θὺς μετὰ τω̑ν ῾Ηρωδιανω̑ν συμβούλιον ε᾿ποίησαν κατ῾ αυ᾿του̑ ὅπως αυ᾿τὸν α᾿πολέσωσιν.	⁶καὶ ἐξελθόντες οἱ Φαρισαῖοι εὐθὺς μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν συμβούλιον ἐδίδουν κατ’ αὐτοῦ ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.	⁶καὶ ἐξελθόντες οἱ Φαρισαῖοι εὐθὺς μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν συμβούλιον ἐδίδουν κατ’ αὐτοῦ ὅπως αὐτὸν ἀπολέσωσιν.
	⁷Καὶ ὁ ᾽Ιησου̑ς μετὰ τω̑ν μαθητω̑ν αυ᾿του̑ α᾿νεχώρησεν ει᾿ς τὴν θάλασσαν, καὶ πολὺ πλη̑θος α᾿πὸ τη̑ς Γαλιλαίας καὶ α᾿πὸ τη̑ς ᾽Ιουδαίας η᾿κολούθησαν,	⁷Καὶ ὁ Ἰησοῦς μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸς τὴν θάλασσαν· καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἠκολούθησεν· καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας	⁷Καὶ ὁ Ἰησοῦς μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸς τὴν θάλασσαν· καὶ πολὺ πλῆθος ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἠκολούθησεν· καὶ ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας
	⁸καὶ α᾿πὸ ῾Ιεροσολύμων καὶ α᾿πὸ τη̑ς ᾽Ιδουμαίας καὶ πέραν του̑ ᾽Ιορδάνου καὶ περὶ Τύρον καὶ Σιδω̑να, πλη̑θος πολύ, α᾿κούοντες ὅσα ε᾿ποίει η᾿̑λθον πρὸς αυ᾿τόν.	⁸καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολύ, ἀκούοντες ὅσα ἐποίει ἦλθον πρὸς αὐτόν.	⁸καὶ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆς Ἰδουμαίας καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθος πολύ, ἀκούοντες ὅσα ἐποίει ἦλθον πρὸς αὐτόν.
	⁹καὶ ει᾿̑πεν τοι̑ς μαθηται̑ς αυ᾿του̑ ἵνα πλοιάριον προσκαρτερη̑ αυ᾿τω̑ διὰ τὸν ο῎χλον, ἵνα μὴ θλίβωσιν αυ᾿τόν̇	⁹καὶ εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα πλοιάριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἵνα μὴ θλίβωσιν αὐτόν·	⁹καὶ εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἵνα πλοιάριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἵνα μὴ θλίβωσιν αὐτόν·
	¹⁰πολλοὺς γὰρ ε᾿θεράπευσεν, ὥστε ε᾿πιπίπτειν αυ᾿τω̑, ἵνα αυ᾿του̑ ἅψωνται, ὅσοι ει᾿̑χον μάστιγασ.	¹⁰πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγας.	¹⁰πολλοὺς γὰρ ἐθεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγας.
	¹¹καὶ τὰ πνεύματα τὰ α᾿κάθαρτα, ὅταν αυ᾿τὸν ε᾿θεώρουν, προσέπιπτον αυ᾿τω̑ καὶ ε῎κραζον λέγοντες ὅτι σὺ ει᾿̑ ὁ υἱὸς του̑ θεου̑.	¹¹καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐθεώρουν, προσέπιπτον αὐτῷ καὶ ἔκραζον λέγοντες ὅτι Σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ.	¹¹καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐθεώρουν, προσέπιπτον αὐτῷ καὶ ἔκραζον λέγοντες ὅτι Σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ.
	¹²καὶ πολλὰ ε᾿πετίμα αυ᾿τοι̑ς ἵνα μὴ αυ᾿τὸν φανερὸν ποιήσωσιν.	¹²καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖς ἵνα μὴ αὐτὸν φανερὸν ποιήσωσιν.	¹²καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖς ἵνα μὴ αὐτὸν φανερὸν ποιήσωσιν.
	¹³Καὶ α᾿ναβαίνει ει᾿ς τὸ ο῎ρος καὶ προσκαλει̑ται οὓς η῎θελεν αυ᾿τόσ, καὶ α᾿πη̑λθον πρὸς αυ᾿τόν.	¹³Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν.	¹³Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν.
	¹⁴καὶ ε᾿ποίησεν δώδεκα, ἵνα ω᾿̑σιν μετ῾ αυ᾿του̑, καὶ ἵνα α᾿ποστέλλη αυ᾿τοὺς κηρύσσειν	¹⁴καὶ ἐποίησεν δώδεκα, [οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν,] ἵνα ὦσιν μετ’ αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν	¹⁴καὶ ἐποίησεν δώδεκα, [οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασεν,] ἵνα ὦσιν μετ’ αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν
	¹⁵καὶ ε῎χειν ε᾿ξουσίαν ε᾿κβάλλειν τὰ δαιμόνια̇	¹⁵καὶ ἔχειν ἐξουσίαν ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια·	¹⁵καὶ ἔχειν ἐξουσίαν ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια·
	¹⁶καὶ ε᾿ποίησεν τοὺς δώδεκα, καὶ ε᾿πέθηκεν ο῎νομα τω̑ Σίμωνι Πέτρον̇	¹⁶[καὶ ἐποίησεν τοὺς δώδεκα,] καὶ ἐπέθηκεν ὄνομα τῷ Σίμωνι Πέτρον,	¹⁶[καὶ ἐποίησεν τοὺς δώδεκα,] καὶ ἐπέθηκεν ὄνομα τῷ Σίμωνι Πέτρον,
	¹⁷καὶ ᾽Ιάκωβον τὸν του̑ Ζεβεδαίου καὶ ᾽Ιωάννην τὸν α᾿δελφὸν του̑ ᾽Ιακώβου, καὶ ε᾿πέθηκεν αυ᾿τοι̑ς ο᾿νόματα Βοανηργέσ, ὅ ε᾿στιν υἱοὶ βροντη̑σ̇	¹⁷καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου, καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανηργές, ὅ ἐστιν Υἱοὶ Βροντῆς·	¹⁷καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου, καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανηργές, ὅ ἐστιν Υἱοὶ Βροντῆς·
	¹⁸καὶ ᾽Ανδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαι̑ον καὶ Μαθθαι̑ον καὶ Θωμα̑ν καὶ ᾽Ιάκωβον τὸν του̑ ῾Αλφαίου καὶ Θαδδαι̑ον καὶ Σίμωνα τὸν Καναναι̑ον	¹⁸καὶ Ἀνδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον καὶ Μαθθαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίμωνα τὸν Καναναῖον	¹⁸καὶ Ἀνδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον καὶ Μαθθαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίμωνα τὸν Καναναῖον
	¹⁹καὶ ᾽Ιούδαν ᾽Ισκαριώθ, ὃς καὶ παρέδωκεν αυ᾿τόν. Καὶ ε῎ρχεται ει᾿ς οι᾿̑κον̇	¹⁹καὶ Ἰούδαν Ἰσκαριώθ, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν.	¹⁹καὶ Ἰούδαν Ἰσκαριώθ, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν.
	²⁰καὶ συνέρχεται πάλιν ο῎χλοσ, ὥστε μὴ δύνασθαι αυ᾿τοὺς μήτε α῎ρτον φαγει̑ν.	²⁰Καὶ ἔρχεται εἰς οἶκον· καὶ συνέρχεται πάλιν [ὁ] ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς μηδὲ ἄρτον φαγεῖν.	²⁰Καὶ ἔρχεται εἰς οἶκον· καὶ συνέρχεται πάλιν [ὁ] ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς μηδὲ ἄρτον φαγεῖν.
	²¹καὶ α᾿κούσαντες οἱ παρ῾ αυ᾿του̑ ε᾿ξη̑λθον κρατη̑σαι αυ᾿τόν̇ ε῎λεγον γὰρ ὅτι ε᾿ξέστη.	²¹καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ’ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν, ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη.	²¹καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ’ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν, ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη.
	²²καὶ οἱ γραμματει̑ς οἱ α᾿πὸ ῾Ιεροσολύμων καταβάντες ε῎λεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ ε῎χει, καὶ ὅτι ε᾿ν τω̑ α῎ρχοντι τω̑ν δαιμονίων ε᾿κβάλλει τὰ δαιμόνια.	²²καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ ἔχει, καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.	²²καὶ οἱ γραμματεῖς οἱ ἀπὸ Ἱεροσολύμων καταβάντες ἔλεγον ὅτι Βεελζεβοὺλ ἔχει, καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
	²³καὶ προσκαλεσάμενος αυ᾿τοὺς ε᾿ν παραβολαι̑ς ε῎λεγεν αυ᾿τοι̑σ̇ πω̑ς δύναται σατανα̑ς σατανα̑ν ε᾿κβάλλεινΕ	²³καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς, Πῶς δύναται Σατανᾶς Σατανᾶν ἐκβάλλειν;	²³καὶ προσκαλεσάμενος αὐτοὺς ἐν παραβολαῖς ἔλεγεν αὐτοῖς, Πῶς δύναται Σατανᾶς Σατανᾶν ἐκβάλλειν;
	²⁴καὶ ε᾿ὰν βασιλεία ε᾿φ῾ ἑαυτὴν μερισθη̑, ου᾿ δύναται σταθη̑ναι ἡ βασιλεία ε᾿κείνη.	²⁴καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη·	²⁴καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη·
	²⁵καὶ ε᾿ὰν οι᾿κία ε᾿φ῾ ἑαυτὴν μερισθη̑, ου᾿ δυνήσεται ἡ οι᾿κία ε᾿κείνη σταθη̑ναι.	²⁵καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δυνήσεται ἡ οἰκία ἐκείνη σταθῆναι.	²⁵καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δυνήσεται ἡ οἰκία ἐκείνη σταθῆναι.
	²⁶καὶ ει᾿ ὁ σατανα̑ς α᾿νέστη ε᾿φ῾ ἑαυτὸν ε᾿μερίσθη, καὶ ου᾿ δύναται στη̑ναι α᾿λλὰ τέλος ε῎χει.	²⁶καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέστη ἐφ’ ἑαυτὸν καὶ ἐμερίσθη, οὐ δύναται στῆναι ἀλλὰ τέλος ἔχει.	²⁶καὶ εἰ ὁ Σατανᾶς ἀνέστη ἐφ’ ἑαυτὸν καὶ ἐμερίσθη, οὐ δύναται στῆναι ἀλλὰ τέλος ἔχει.
	²⁷α᾿λλ῾ ου᾿ δύναται ου᾿δεὶς ει᾿ς τὴν οι᾿κίαν του̑ ι᾿σχυρου̑ ει᾿σελθὼν τὰ σκεύη αυ᾿του̑ διαρπάσαι, ε᾿ὰν μὴ πρω̑τον τὸν ι᾿σχυρὸν δήση, καὶ τότε τὴν οι᾿κίαν αυ᾿του̑ διαρπάσει.	²⁷ἀλλ’ οὐ δύναται οὐδεὶς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθὼν τὰ σκεύη αὐτοῦ διαρπάσαι ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει.	²⁷ἀλλ’ οὐ δύναται οὐδεὶς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθὼν τὰ σκεύη αὐτοῦ διαρπάσαι ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει.
	²⁸α᾿μὴν λέγω ὑμι̑ν ὅτι πάντα α᾿φεθήσεται τοι̑ς υἱοι̑ς τω̑ν α᾿νθρώπων τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι, ὅσα α῍ν βλασφημήσωσιν̇	²⁸Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων, τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι ὅσα ἐὰν βλασφημήσωσιν·	²⁸Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων, τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι ὅσα ἐὰν βλασφημήσωσιν·
	²⁹ὃς δ῾ α῍ν βλασφημήση ει᾿ς τὸ πνευ̑μα τὸ ἅγιον, ου᾿κ ε῎χει α῎φεσιν ει᾿ς τὸν αι᾿ω̑να, α᾿λλὰ ε῎νοχός ε῎σται αι᾿ωνίου ἁμαρτήματος	²⁹ὃς δ’ ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου ἁμαρτήματος.	²⁹ὃς δ’ ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου ἁμαρτήματος.
	³⁰ὅτι ε῎λεγον̇ πνευ̑μα α᾿κάθαρτον ε῎χει.	³⁰ὅτι ἔλεγον, Πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει.	³⁰ὅτι ἔλεγον, Πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει.
	³¹Καὶ ε῎ρχεται ἡ μήτηρ αυ᾿του̑ καὶ οἱ α᾿δελφοὶ αυ᾿του̑, καὶ ε῎ξω στήκοντες α᾿πέστειλαν πρὸς αυ᾿τὸν καλου̑ντες αυ᾿τόν.	³¹Καὶ ἔρχεται ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ἔξω στήκοντες ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν καλοῦντες αὐτόν.	³¹Καὶ ἔρχεται ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ἔξω στήκοντες ἀπέστειλαν πρὸς αὐτὸν καλοῦντες αὐτόν.
	³²καὶ ε᾿κάθητο περὶ αυ᾿τὸν ο῎χλοσ, καὶ λέγουσιν αυ᾿τω̑̇ ι᾿δοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ α᾿δελφοί σου καὶ αἱ α᾿δελφαί σου ε῎ξω ζητου̑σίν σε.	³²καὶ ἐκάθητο περὶ αὐτὸν ὄχλος, καὶ λέγουσιν αὐτῷ, Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου [καὶ αἱ ἀδελφαὶ σου] ἔξω ζητοῦσίν σε.	³²καὶ ἐκάθητο περὶ αὐτὸν ὄχλος, καὶ λέγουσιν αὐτῷ, Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου [καὶ αἱ ἀδελφαὶ σου] ἔξω ζητοῦσίν σε.
	³³καὶ α᾿ποκριθεὶς αυ᾿τοι̑ς λέγει̇ τίς ε᾿στιν ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ α᾿δελφοί μουΕ	³³καὶ ἀποκριθεὶς αὐτοῖς λέγει, Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί [μου];	³³καὶ ἀποκριθεὶς αὐτοῖς λέγει, Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί [μου];
	³⁴καὶ περιβλεψάμενος τοὺς περὶ αυ᾿τὸν κύκλω καθημένους λέγει̇ ι῎δε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ α᾿δελφοί μου.	³⁴καὶ περιβλεψάμενος τοὺς περὶ αὐτὸν κύκλῳ καθημένους λέγει, Ἴδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου.	³⁴καὶ περιβλεψάμενος τοὺς περὶ αὐτὸν κύκλῳ καθημένους λέγει, Ἴδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου.
	³⁵ὃς α῍ν ποιήση τὸ θέλημα του̑ θεου̑, οὑ̑τος α᾿δελφός μου καὶ α᾿δελφὴ καὶ μήτηρ ε᾿στίν.	³⁵ὃς [γὰρ] ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.	³⁵ὃς [γὰρ] ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, οὗτος ἀδελφός μου καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.
	Tischendorf's 8th edition Greek New Testament with morphological tags Version 1.5. Based on G. Clint Yale's Tischendorf text and on Dr. Maurice A. Robinson's Public Domain Westcott-Hort text. Edited by Ulrik Petersen. This text and its analysis are in the Public Domain

<< < Mark 3 > >>