Recovering Truth

Bible Lookup

<<   <   Luke 1   >   >>


Tools
|<Column 1>|
|<Column 2>|
|<Column 3>|
TISCHSTRONGS
Tischendorf's Greek New Testament 8th Edition
NA27STRONGS
Nestle-Aland Greek New Testament 27th Edition
NA27STRONGS
Nestle-Aland Greek New Testament 27th Edition
1᾽Επειδήπερ πολλοὶ ε᾿πεχείρησαν α᾿νατάξασθαι διήγησιν περὶ τω̑ν πεπληροφορημένων ε᾿ν ἡμι̑ν πραγμάτων, 1Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορημένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων, 1Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορημένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων,
2καθὼς παρέδοσαν ἡμι̑ν οἱ α᾿π῾ α᾿ρχη̑ς αυ᾿τόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι του̑ λόγου, 2καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ’ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου, 2καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ’ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου,
3ε῎δοξε κα᾿μοὶ παρηκολουθηκότι α῎νωθεν πα̑σιν α᾿κριβω̑ς καθεξη̑ς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε, 3ἔδοξε κἀμοὶ παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε, 3ἔδοξε κἀμοὶ παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε,
4ἵνα ε᾿πιγνω̑ς περὶ ὡ̑ν κατηχήθης λόγων τὴν α᾿σφάλειαν. 4ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν. 4ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.
5᾽Εγένετο ε᾿ν ται̑ς ἡμέραις ῾Ηρώδου βασιλέως τη̑ς ᾽Ιουδαίας ἱερεύς τις ο᾿νόματι Ζαχαρίας ε᾿ξ ε᾿φημερίας ᾽Αβιά, καὶ γυνὴ αυ᾿τω̑ ε᾿κ τω̑ν θυγατέρων ᾽Ααρών, καὶ τὸ ο῎νομα αυ᾿τη̑ς ᾽Ελισάβετ. 5Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἡρῴδου βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας Ἀβιά, καὶ γυνὴ αὐτῷ ἐκ τῶν θυγατέρων Ἀαρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ. 5Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἡρῴδου βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας Ἀβιά, καὶ γυνὴ αὐτῷ ἐκ τῶν θυγατέρων Ἀαρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ.
6η᾿̑σαν δὲ δίκαιοι α᾿μφότεροι ε᾿ναντίον του̑ θεου̑, πορευόμενοι ε᾿ν πάσαις ται̑ς ε᾿ντολαι̑ς καὶ δικαιώμασιν του̑ κυρίου α῎μεμπτοι. 6ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐναντίον τοῦ θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασιν τοῦ κυρίου ἄμεμπτοι. 6ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐναντίον τοῦ θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασιν τοῦ κυρίου ἄμεμπτοι.
7καὶ ου᾿κ η᾿̑ν αυ᾿τοι̑ς τέκνον, καθότι η᾿̑ν ἡ ᾽Ελισάβετ στει̑ρα, καὶ α᾿μφότεροι προβεβηκότες ε᾿ν ται̑ς ἡμέραις αυ᾿τω̑ν η᾿̑σαν. 7καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἦν Ἐλισάβετ στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν. 7καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἦν Ἐλισάβετ στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.
8ε᾿γένετο δὲ ε᾿ν τω̑ ἱερατεύειν αυ᾿τὸν ε᾿ν τη̑ τάξει τη̑ς ε᾿φημερίας αυ᾿του̑ ε῎ναντι του̑ θεου̑, 8Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ θεοῦ, 8Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ θεοῦ,
9κατὰ τὸ ε῎θος τη̑ς ἱερατείας ε῎λαχε του̑ θυμια̑σαι ει᾿σελθὼν ει᾿ς τὸν ναὸν του̑ κυρίου, 9κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ κυρίου, 9κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ κυρίου,
10καὶ πα̑ν τὸ πλη̑θος η᾿̑ν του̑ λαου̑ προσευχόμενον ε῎ξω τη̑ ὥρα του̑ θυμιάματοσ. 10καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος· 10καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος·
11ω῎φθη δὲ αυ᾿τω̑ α῎γγελος κυρίου ἑστὼς ε᾿κ δεξιω̑ν του̑ θυσιαστηρίου του̑ θυμιάματοσ. 11ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος. 11ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος.
12καὶ ε᾿ταράχθη Ζαχαρίας ι᾿δών, καὶ φόβος ε᾿πέπεσεν ε᾿π῾ αυ᾿τόν. 12καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ’ αὐτόν. 12καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ’ αὐτόν.
13ει᾿̑πεν δὲ πρὸς αυ᾿τὸν ὁ α῎γγελοσ̇ μὴ φοβου̑, Ζαχαρία, διότι ει᾿σηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου ᾽Ελισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ο῎νομα αυ᾿του̑ ᾽Ιωάννην̇ 13εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ἄγγελος, Μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία, διότι εἰσηκούσθη δέησίς σου, καὶ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην. 13εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὸν ἄγγελος, Μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία, διότι εἰσηκούσθη δέησίς σου, καὶ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην.
14καὶ ε῎σται χαρά σοι καὶ α᾿γαλλίασισ, καὶ πολλοὶ ε᾿πὶ τη̑ γενέσει αυ᾿του̑ χαρήσονται. 14καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γενέσει αὐτοῦ χαρήσονται· 14καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γενέσει αὐτοῦ χαρήσονται·
15ε῎σται γὰρ μέγας ε᾿νώπιον κυρίου, καὶ οι᾿̑νον καὶ σίκερα ου᾿ μὴ πίη, καὶ πνεύματος ἁγίου πλησθήσεται ε῎τι ε᾿κ κοιλίας μητρὸς αυ᾿του̑, 15ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον [τοῦ] κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ πνεύματος ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ, 15ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον [τοῦ] κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ πνεύματος ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ,
16καὶ πολλοὺς τω̑ν υἱω̑ν ᾽Ισραὴλ ε᾿πιστρέψει ε᾿πὶ κύριον τὸν θεὸν αυ᾿τω̑ν̇ 16καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν αὐτῶν. 16καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ κύριον τὸν θεὸν αὐτῶν.
17καὶ αυ᾿τὸς προελεύσεται ε᾿νώπιον αυ᾿του̑ ε᾿ν πνεύματι καὶ δυνάμει ῾Ηλεία, ε᾿πιστρέψαι καρδίας πατέρων ε᾿πὶ τέκνα καὶ α᾿πειθει̑ς ε᾿ν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι κυρίω λαὸν κατεσκευασμένον. 17καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον. 17καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλίου, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.
18καὶ ει᾿̑πεν Ζαχαρίας πρὸς τὸν α῎γγελον̇ κατὰ τί γνώσομαι του̑τοΕ ε᾿γὼ γάρ ει᾿μι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυι̑α ε᾿ν ται̑ς ἡμέραις αυ᾿τη̑σ. 18Καὶ εἶπεν Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον, Κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς. 18Καὶ εἶπεν Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον, Κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.
19καὶ α᾿ποκριθεὶς ὁ α῎γγελος ει᾿̑πεν αυ᾿τω̑̇ ε᾿γώ ει᾿μι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ε᾿νώπιον του̑ θεου̑, καὶ α᾿πεστάλην λαλη̑σαι πρὸς σὲ καὶ ευ᾿αγγελίσασθαί σοι ταυ̑τα̇ 19καὶ ἀποκριθεὶς ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ, Ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα· 19καὶ ἀποκριθεὶς ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ, Ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρὸς σὲ καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα·
20καὶ ι᾿δοὺ ε῎ση σιωπω̑ν καὶ μὴ δυνάμενος λαλη̑σαι α῎χρι ἡ̑ς ἡμέρας γένηται ταυ̑τα, α᾿νθ῾ ὡ̑ν ου᾿κ ε᾿πίστευσας τοι̑ς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται ει᾿ς τὸν καιρὸν αυ᾿τω̑ν. 20καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα, ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν. 20καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα, ἀνθ’ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.
21καὶ η᾿̑ν ὁ λαὸς προσδοκω̑ν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ε᾿θαύμαζον ε᾿ν τω̑ χρονίζειν αυ᾿τὸν ε᾿ν τω̑ ναω̑. 21Καὶ ἦν λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν ἐν τῷ ναῷ αὐτόν. 21Καὶ ἦν λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν ἐν τῷ ναῷ αὐτόν.
22ε᾿ξελθὼν δὲ ου᾿κ ε᾿δύνατο λαλη̑σαι αυ᾿τοι̑σ, καὶ ε᾿πέγνωσαν ὅτι ο᾿πτασίαν ἑώρακεν ε᾿ν τω̑ ναω̑̇ καὶ αυ᾿τὸς η᾿̑ν διανεύων αυ᾿τοι̑σ, καὶ διέμενεν κωφόσ. 22ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἐδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενεν κωφός. 22ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἐδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενεν κωφός.
23καὶ ε᾿γένετο ὡς ε᾿πλήσθησαν αἱ ἡμέραι τη̑ς λειτουργίας αυ᾿του̑, α᾿πη̑λθεν ει᾿ς τὸν οι᾿̑κον αυ᾿του̑. 23καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 23καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
24μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν ᾽Ελισάβετ ἡ γυνὴ αυ᾿του̑̇ καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μη̑νας μήν ῞1ιι῍1) πέντε, λέγουσα 24Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ γυνὴ αὐτοῦ· καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, λέγουσα 24Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ γυνὴ αὐτοῦ· καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, λέγουσα
25ὅτι οὕτως μοι πεποίηκεν κύριος ε᾿ν ἡμέραις αἱ̑ς ε᾿πει̑δεν α᾿φελει̑ν ο῎νειδός μου ε᾿ν α᾿νθρώποισ. 25ὅτι Οὕτως μοι πεποίηκεν κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις. 25ὅτι Οὕτως μοι πεποίηκεν κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις.
26᾽Εν δὲ τω̑ μηνὶ μήν ῞1ιι῍1) τω̑ ἕκτω α᾿πεστάλη ὁ α῎γγελος Γαβριὴλ α᾿πὸ του̑ θεου̑ ει᾿ς πόλιν τη̑ς Γαλιλαίας ἡ̑ ο῎νομα Ναζαρὲθ 26Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ἄγγελος Γαβριὴλ ἀπὸ τοῦ θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ὄνομα Ναζαρὲθ 26Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ἄγγελος Γαβριὴλ ἀπὸ τοῦ θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας ὄνομα Ναζαρὲθ
27πρὸς παρθένον ε᾿μνηστευμένην α᾿νδρὶ ὡ̑ ο῎νομα ᾽Ιωσὴφ ε᾿ξ οι῎κου Δαυείδ, καὶ τὸ ο῎νομα τη̑ς παρθένου Μαριάμ. 27πρὸς παρθένον ἐμνηστευμένην ἀνδρὶ ὄνομα Ἰωσὴφ ἐξ οἴκου Δαυίδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ. 27πρὸς παρθένον ἐμνηστευμένην ἀνδρὶ ὄνομα Ἰωσὴφ ἐξ οἴκου Δαυίδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ.
28καὶ ει᾿σελθὼν πρὸς αυ᾿τὴν ὁ α῎γγελος ει᾿̑πεν̇ χαι̑ρε, κεχαριτωμένη, ὁ κύριος μετὰ σου̑. 28καὶ εἰσελθὼν πρὸς αὐτὴν εἶπεν, Χαῖρε, κεχαριτωμένη, κύριος μετὰ σοῦ. 28καὶ εἰσελθὼν πρὸς αὐτὴν εἶπεν, Χαῖρε, κεχαριτωμένη, κύριος μετὰ σοῦ.
29ἡ δὲ ε᾿πὶ τω̑ λόγω διεταράχθη, καὶ διελογίζετο ποταπὸς ει῎η ὁ α᾿σπασμὸς οὑ̑τοσ. 29 δὲ ἐπὶ τῷ λόγῳ διεταράχθη καὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη ἀσπασμὸς οὗτος. 29 δὲ ἐπὶ τῷ λόγῳ διεταράχθη καὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη ἀσπασμὸς οὗτος.
30καὶ ει᾿̑πεν ὁ α῎γγελος αυ᾿τη̑̇ μὴ φοβου̑, Μαριάμ̇ εὑ̑ρες γὰρ χάριν παρὰ τω̑ θεω̑̇ 30καὶ εἶπεν ἄγγελος αὐτῇ, Μὴ φοβοῦ, Μαριάμ, εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ θεῷ· 30καὶ εἶπεν ἄγγελος αὐτῇ, Μὴ φοβοῦ, Μαριάμ, εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ θεῷ·
31καὶ ι᾿δοὺ συλλήμψη ε᾿ν γαστρὶ καὶ τέξη υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ο῎νομα αυ᾿του̑ ᾽Ιησου̑ν. 31καὶ ἰδοὺ συλλήμψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν. 31καὶ ἰδοὺ συλλήμψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν.
32οὑ̑τος ε῎σται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αυ᾿τω̑ κύριος ὁ θεὸς τὸν θρόνον Δαυεὶδ του̑ πατρὸς αυ᾿του̑, 32οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ κύριος θεὸς τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, 32οὗτος ἔσται μέγας καὶ υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται, καὶ δώσει αὐτῷ κύριος θεὸς τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
33καὶ βασιλεύσει ε᾿πὶ τὸν οι᾿̑κον ᾽Ιακὼβ ει᾿ς τοὺς αι᾿ω̑νασ, καὶ τη̑ς βασιλείας αυ᾿του̑ ου᾿κ ε῎σται τέλοσ. 33καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος. 33καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος.
34ει᾿̑πεν δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν α῎γγελον̇ πω̑ς ε῎σται του̑το, ε᾿πεὶ α῎νδρα ου᾿ γινώσκωΕ 34εἶπεν δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον, Πῶς ἔσται τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω; 34εἶπεν δὲ Μαριὰμ πρὸς τὸν ἄγγελον, Πῶς ἔσται τοῦτο, ἐπεὶ ἄνδρα οὐ γινώσκω;
35καὶ α᾿ποκριθεὶς ὁ α῎γγελος ει᾿̑πεν αυ᾿τη̑, πνευ̑μα ἅγιον ε᾿πελεύσεται ε᾿πὶ σέ, καὶ δύναμις ὑψίστου ε᾿πισκιάσει σοι̇ διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται, υἱὸς θεου̑. 35καὶ ἀποκριθεὶς ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ, Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται, υἱὸς θεοῦ. 35καὶ ἀποκριθεὶς ἄγγελος εἶπεν αὐτῇ, Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ, καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι· διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται, υἱὸς θεοῦ.
36καὶ ι᾿δοὺ ᾽Ελισάβετ ἡ συγγενίς σου καὶ αυ᾿τὴ συνειληφυι̑α υἱὸν ε᾿ν γήρει αυ᾿τη̑σ, καὶ οὑ̑τος μὴν μήν ῞1ιι῍1) ἕκτος ε᾿στὶν αυ᾿τη̑ τη̑ καλουμένη στείρα̇ 36καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ συγγενίς σου καὶ αὐτὴ συνείληφεν υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ· 36καὶ ἰδοὺ Ἐλισάβετ συγγενίς σου καὶ αὐτὴ συνείληφεν υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ·
37ὅτι ου᾿κ α᾿δυνατήσει παρὰ του̑ θεου̑ πα̑ν ῥη̑μα. 37ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τοῦ θεοῦ πᾶν ῥῆμα. 37ὅτι οὐκ ἀδυνατήσει παρὰ τοῦ θεοῦ πᾶν ῥῆμα.
38ει᾿̑πεν δὲ Μαριάμ̇ ι᾿δοὺ ἡ δούλη κυρίου̇ γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥη̑μά σου. καὶ α᾿πη̑λθεν α᾿π῾ αυ᾿τη̑ς ὁ α῎γγελοσ. 38εἶπεν δὲ Μαριάμ, Ἰδοὺ δούλη κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ’ αὐτῆς ἄγγελος. 38εἶπεν δὲ Μαριάμ, Ἰδοὺ δούλη κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ’ αὐτῆς ἄγγελος.
39᾽Αναστα̑σα δὲ Μαριὰμ ε᾿ν ται̑ς ἡμέραις ταύταις ε᾿πορεύθη ει᾿ς τὴν ο᾿ρεινὴν μετὰ σπουδη̑ς ει᾿ς πόλιν ᾽Ιούδα, 39Ἀναστᾶσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα, 39Ἀναστᾶσα δὲ Μαριὰμ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς εἰς πόλιν Ἰούδα,
40καὶ ει᾿ση̑λθεν ει᾿ς τὸν οι᾿̑κον Ζαχαρίου καὶ η᾿σπάσατο τὴν ᾽Ελισάβετ. 40καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ. 40καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου καὶ ἠσπάσατο τὴν Ἐλισάβετ.
41καὶ ε᾿γένετο ὡς η῎κουσεν τὸν α᾿σπασμὸν τη̑ς Μαρίας ἡ ᾽Ελισάβετ, ε᾿σκίρτησεν τὸ βρέφος ε᾿ν τη̑ κοιλία αυ᾿τη̑σ. καὶ ε᾿πλήσθη πνεύματος ἁγίου ἡ ᾽Ελισάβετ, 41καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας Ἐλισάβετ, ἐσκίρτησεν τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς, καὶ ἐπλήσθη πνεύματος ἁγίου Ἐλισάβετ, 41καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας Ἐλισάβετ, ἐσκίρτησεν τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς, καὶ ἐπλήσθη πνεύματος ἁγίου Ἐλισάβετ,
42καὶ α᾿νεφώνησεν κραυγη̑ μεγάλη καὶ ει᾿̑πεν̇ ευ᾿λογημένη σὺ ε᾿ν γυναιξίν, καὶ ευ᾿λογημένος ὁ καρπὸς τη̑ς κοιλίας σου. 42καὶ ἀνεφώνησεν κραυγῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν, Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν, καὶ εὐλογημένος καρπὸς τῆς κοιλίας σου. 42καὶ ἀνεφώνησεν κραυγῇ μεγάλῃ καὶ εἶπεν, Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν, καὶ εὐλογημένος καρπὸς τῆς κοιλίας σου.
43καὶ πόθεν μοι του̑το ἵνα ε῎λθη ἡ μήτηρ του̑ κυρίου μου πρὸς ε᾿μέΕ 43καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ μήτηρ τοῦ κυρίου μου πρὸς ἐμέ; 43καὶ πόθεν μοι τοῦτο ἵνα ἔλθῃ μήτηρ τοῦ κυρίου μου πρὸς ἐμέ;
44ι᾿δοὺ γὰρ ὡς ε᾿γένετο ἡ φωνὴ του̑ α᾿σπασμου̑ σου ει᾿ς τὰ ω᾿̑τά μου, ε᾿σκίρτησεν ε᾿ν α᾿γαλλιάσει τὸ βρέφος ε᾿ν τη̑ κοιλία μου. 44ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. 44ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ μου.
45καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ε῎σται τελείωσις τοι̑ς λελαλημένοις αυ᾿τη̑ παρὰ κυρίου. 45καὶ μακαρία πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ κυρίου. 45καὶ μακαρία πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ κυρίου.
46Καὶ ει᾿̑πεν Μαριάμ̇ μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν κύριον, 46Καὶ εἶπεν Μαριάμ, Μεγαλύνει ψυχή μου τὸν κύριον, 46Καὶ εἶπεν Μαριάμ, Μεγαλύνει ψυχή μου τὸν κύριον,
47καὶ η᾿γαλλίασεν τὸ πνευ̑μά μου ε᾿πὶ τω̑ θεω̑ τω̑ σωτη̑ρί μου, 47καὶ ἠγαλλίασεν τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ σωτῆρί μου, 47καὶ ἠγαλλίασεν τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ σωτῆρί μου,
48ὅτι ε᾿πέβλεψεν ε᾿πὶ τὴν ταπείνωσιν τη̑ς δούλης αυ᾿του̑. ι᾿δοὺ γὰρ α᾿πὸ του̑ νυ̑ν μακαριου̑σίν με πα̑σαι αἱ γενεαί, 48ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί· 48ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ. ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί·
49ὅτι ε᾿ποίησέν μοι μεγάλα ὁ δυνατόσ. καὶ ἅγιον τὸ ο῎νομα αυ᾿του̑, 49ὅτι ἐποίησέν μοι μεγάλα δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 49ὅτι ἐποίησέν μοι μεγάλα δυνατός, καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ,
50καὶ τὸ ε῎λεος αυ᾿του̑ ει᾿ς γενεὰς καὶ γενεὰς τοι̑ς φοβουμένοις αυ᾿τόν. 50καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς καὶ γενεὰς τοῖς φοβουμένοις αὐτόν. 50καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ εἰς γενεὰς καὶ γενεὰς τοῖς φοβουμένοις αὐτόν.
51ε᾿ποίησεν κράτος ε᾿ν βραχίονι αυ᾿του̑, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοία καρδίας αυ᾿τω̑ν̇ 51Ἐποίησεν κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν· 51Ἐποίησεν κράτος ἐν βραχίονι αὐτοῦ, διεσκόρπισεν ὑπερηφάνους διανοίᾳ καρδίας αὐτῶν·
52καθει̑λεν δυνάστας α᾿πὸ θρόνων καὶ ὕψωσεν ταπεινούσ, 52καθεῖλεν δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσεν ταπεινούς, 52καθεῖλεν δυνάστας ἀπὸ θρόνων καὶ ὕψωσεν ταπεινούς,
53πεινω̑ντας ε᾿νέπλησεν α᾿γαθω̑ν καὶ πλουτου̑ντας ε᾿ξαπέστειλεν κενούσ. 53πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς. 53πεινῶντας ἐνέπλησεν ἀγαθῶν καὶ πλουτοῦντας ἐξαπέστειλεν κενούς.
54α᾿ντελάβετο ᾽Ισραὴλ παιδὸς αυ᾿του̑, μνησθη̑ναι ε᾿λέουσ, 54ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησθῆναι ἐλέους, 54ἀντελάβετο Ἰσραὴλ παιδὸς αὐτοῦ, μνησθῆναι ἐλέους,
55καθὼς ε᾿λάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμω̑ν, τω̑ ᾽Αβραὰμ καὶ τω̑ σπέρματι αυ᾿του̑ ει᾿ς τὸν αι᾿ω̑να. 55καθὼς ἐλάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα. 55καθὼς ἐλάλησεν πρὸς τοὺς πατέρας ἡμῶν, τῷ Ἀβραὰμ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
56᾽́εμεινεν δὲ Μαριὰμ σὺν αυ᾿τη̑ ὡς μη̑νας μήν ῞1ιι῍1) τρει̑σ, καὶ ὑπέστρεψεν ει᾿ς τὸν οι᾿̑κον αυ᾿τη̑σ. 56Ἔμεινεν δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡς μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. 56Ἔμεινεν δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡς μῆνας τρεῖς, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
57Τη̑ δὲ ᾽Ελισάβετ ε᾿πλήσθη ὁ χρόνος του̑ τεκει̑ν αυ᾿τήν, καὶ ε᾿γέννησεν υἱόν. 57Τῇ δὲ Ἐλισάβετ ἐπλήσθη χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν. 57Τῇ δὲ Ἐλισάβετ ἐπλήσθη χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν.
58καὶ η῎κουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενει̑ς αυ᾿τη̑ς ὅτι ε᾿μεγάλυνεν κύριος τὸ ε῎λεος αυ᾿του̑ μετ῾ αυ᾿τη̑σ, καὶ συνέχαιρον αυ᾿τη̑. 58καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνεν κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ’ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ. 58καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνεν κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ’ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ.
59καὶ ε᾿γένετο ε᾿ν τη̑ ἡμέρα τη̑ ο᾿γδόη η᾿̑λθον περιτεμει̑ν τὸ παιδίον, καὶ ε᾿κάλουν αυ᾿τὸ ε᾿πὶ τω̑ ο᾿νόματι του̑ πατρὸς αυ᾿του̑ Ζαχαρίαν. 59Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν. 59Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν.
60καὶ α᾿ποκριθει̑σα ἡ μήτηρ αυ᾿του̑ ει᾿̑πεν̇ ου᾿χί, α᾿λλὰ κληθήσεται ᾽Ιωάννησ. 60καὶ ἀποκριθεῖσα μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν, Οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεται Ἰωάννης. 60καὶ ἀποκριθεῖσα μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν, Οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεται Ἰωάννης.
61καὶ ει᾿̑παν πρὸς αυ᾿τὴν ὅτι ου᾿δείς ε᾿στιν ε᾿κ τη̑ς συγγενείας σου ὃς καλει̑ται τω̑ ο᾿νόματι τούτω. 61καὶ εἶπαν πρὸς αὐτὴν ὅτι Οὐδείς ἐστιν ἐκ τῆς συγγενείας σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ. 61καὶ εἶπαν πρὸς αὐτὴν ὅτι Οὐδείς ἐστιν ἐκ τῆς συγγενείας σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ.
62ε᾿νένευον δὲ τω̑ πατρὶ αυ᾿του̑ τὸ τί α῍ν θέλοι καλει̑σθαι αυ᾿τό. 62ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτό. 62ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτό.
63καὶ αι᾿τήσας πινακίδιον ε῎γραψεν λέγων̇ ᾽Ιωάννης ε᾿στὶν τὸ ο῎νομα αυ᾿του̑. καὶ ε᾿θαύμασαν πάντεσ. 63καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψεν λέγων, Ἰωάννης ἐστὶν ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐθαύμασαν πάντες. 63καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψεν λέγων, Ἰωάννης ἐστὶν ὄνομα αὐτοῦ. καὶ ἐθαύμασαν πάντες.
64α᾿νεώχθη δὲ τὸ στόμα αυ᾿του̑ παραχρη̑μα καὶ ἡ γλω̑σσα αυ᾿του̑, καὶ ε᾿λάλει ευ᾿λογω̑ν τὸν θεόν. 64ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμα καὶ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν τὸν θεόν. 64ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμα καὶ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν τὸν θεόν.
65καὶ ε᾿γένετο ε᾿πὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικου̑ντας αυ᾿τούσ, καὶ ε᾿ν ὅλη τη̑ ο᾿ρεινη̑ τη̑ς ᾽Ιουδαίας διελαλει̑το πάντα τὰ ῥήματα ταυ̑τα, 65καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς Ἰουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα, 65καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς Ἰουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα,
66καὶ ε῎θεντο πάντες οἱ α᾿κούσαντες ε᾿ν τη̑ καρδία αυ᾿τω̑ν, λέγοντεσ̇ τί α῎ρα τὸ παιδίον του̑το ε῎σταιΕ καὶ γὰρ χεὶρ κυρίου η᾿̑ν μετ῾ αυ᾿του̑. 66καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν, λέγοντες, Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ γὰρ χεὶρ κυρίου ἦν μετ’ αὐτοῦ. 66καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν, λέγοντες, Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ γὰρ χεὶρ κυρίου ἦν μετ’ αὐτοῦ.
67Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αυ᾿του̑ ε᾿πλήσθη πνεύματος ἁγίου καὶ ε᾿προφήτευσεν λέγων̇ 67Καὶ Ζαχαρίας πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη πνεύματος ἁγίου καὶ ἐπροφήτευσεν λέγων, 67Καὶ Ζαχαρίας πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη πνεύματος ἁγίου καὶ ἐπροφήτευσεν λέγων,
68ευ᾿λογητὸς κύριος ὁ θεὸς του̑ ᾽Ισραήλ, ὅτι ε᾿πεσκέψατο καὶ ε᾿ποίησεν λύτρωσιν τω̑ λαω̑ αυ᾿του̑, 68Εὐλογητὸς κύριος θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησεν λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ, 68Εὐλογητὸς κύριος θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησεν λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ,
69καὶ η῎γειρεν κέρας σωτηρίας ἡμι̑ν ε᾿ν οι῎κω Δαυεὶδ παιδὸς αυ᾿του̑, 69καὶ ἤγειρεν κέρας σωτηρίας ἡμῖν ἐν οἴκῳ Δαυὶδ παιδὸς αὐτοῦ, 69καὶ ἤγειρεν κέρας σωτηρίας ἡμῖν ἐν οἴκῳ Δαυὶδ παιδὸς αὐτοῦ,
70καθὼς ε᾿λάλησεν διὰ στόματος τω̑ν ἁγίων α᾿π῾ αι᾿ω̑νος προφητω̑ν αυ᾿του̑, 70καθὼς ἐλάλησεν διὰ στόματος τῶν ἁγίων ἀπ’ αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ, 70καθὼς ἐλάλησεν διὰ στόματος τῶν ἁγίων ἀπ’ αἰῶνος προφητῶν αὐτοῦ,
71σωτηρίαν ε᾿ξ ε᾿χθρω̑ν ἡμω̑ν καὶ ε᾿κ χειρὸς πάντων τω̑ν μισούντων ἡμα̑σ̇ 71σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν μισούντων ἡμᾶς· 71σωτηρίαν ἐξ ἐχθρῶν ἡμῶν καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν μισούντων ἡμᾶς·
72ποιη̑σαι ε῎λεος μετὰ τω̑ν πατέρων ἡμω̑ν καὶ μνησθη̑ναι διαθήκης ἁγίας αυ᾿του̑, 72ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ μνησθῆναι διαθήκης ἁγίας αὐτοῦ, 72ποιῆσαι ἔλεος μετὰ τῶν πατέρων ἡμῶν καὶ μνησθῆναι διαθήκης ἁγίας αὐτοῦ,
73ὅρκον ὃν ω῎μοσεν πρὸς ᾽Αβραὰμ τὸν πατέρα ἡμω̑ν, του̑ δου̑ναι ἡμι̑ν 73ὅρκον ὃν ὤμοσεν πρὸς Ἀβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν, τοῦ δοῦναι ἡμῖν 73ὅρκον ὃν ὤμοσεν πρὸς Ἀβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν, τοῦ δοῦναι ἡμῖν
74α᾿φόβως ε᾿κ χειρὸς ε᾿χθρω̑ν ῥυσθέντας λατρεύειν αυ᾿τω̑ 74ἀφόβως ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ῥυσθέντας λατρεύειν αὐτῷ 74ἀφόβως ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ῥυσθέντας λατρεύειν αὐτῷ
75ε᾿ν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνη ε᾿νώπιον αυ᾿του̑ πάσας τὰς ἡμέρας ἡμω̑ν. 75ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ ἐνώπιον αὐτοῦ πάσαις ταῖς ἡμέραις ἡμῶν. 75ἐν ὁσιότητι καὶ δικαιοσύνῃ ἐνώπιον αὐτοῦ πάσαις ταῖς ἡμέραις ἡμῶν.
76καὶ σὺ δέ παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήση̇ προπορεύση γὰρ πρὸ προσώπου κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αυ᾿του̑, 76Καὶ σὺ δέ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ, προπορεύσῃ γὰρ ἐνώπιον κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ, 76Καὶ σὺ δέ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ, προπορεύσῃ γὰρ ἐνώπιον κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ,
77του̑ δου̑ναι γνω̑σιν σωτηρίας τω̑ λαω̑ αυ᾿του̑ ε᾿ν α᾿φέσει ἁμαρτιω̑ν αυ᾿τω̑ν 77τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν ἀφέσει ἁμαρτιῶν αὐτῶν, 77τοῦ δοῦναι γνῶσιν σωτηρίας τῷ λαῷ αὐτοῦ ἐν ἀφέσει ἁμαρτιῶν αὐτῶν,
78διὰ σπλάγχνα ε᾿λέους θεου̑ ἡμω̑ν, ε᾿ν οἱ̑ς ε᾿πεσκέψατο ἡμα̑ς α᾿νατολὴ ε᾿ξ ὕψουσ, 78διὰ σπλάγχνα ἐλέους θεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ἐπισκέψεται ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὕψους, 78διὰ σπλάγχνα ἐλέους θεοῦ ἡμῶν, ἐν οἷς ἐπισκέψεται ἡμᾶς ἀνατολὴ ἐξ ὕψους,
79ε᾿πιφα̑ναι τοι̑ς ε᾿ν σκότει καὶ σκια̑ θανάτου καθημένοισ, του̑ κατευθυ̑ναι τοὺς πόδας ἡμω̑ν ει᾿ς ὁδὸν ει᾿ρήνησ. 79ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης. 79ἐπιφᾶναι τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις, τοῦ κατευθῦναι τοὺς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδὸν εἰρήνης.
80Τὸ δὲ παιδίον ηυ῎ξανεν καὶ ε᾿κραταιου̑το πνεύματι, καὶ η᾿̑ν ε᾿ν ται̑ς ε᾿ρήμοις ἕως ἡμέρας α᾿ναδείξεως αυ᾿του̑ πρὸς τὸν ᾽Ισραήλ. 80Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ. 80Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανεν καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἰσραήλ.
Tischendorf's 8th edition Greek New Testament with morphological tags Version 1.5. Based on G. Clint Yale's Tischendorf text and on Dr. Maurice A. Robinson's Public Domain Westcott-Hort text. Edited by Ulrik Petersen. This text and its analysis are in the Public Domain

<<   <   Luke 1   >   >>